Over mij

 

En dat is wat ik, Kirsten van Ingen, steeds beter leer en wat ik een ander met autisme ook wil laten inzien.

 

 

Ik heb autisme. De diagnose heb ik niet, maar deze heb ik niet nodig om te weten dat ik autisme heb. Mijn moeder kreeg eind 2018 de diagnoses ASS en ADD. Ik was toen 27 jaar. Toen zij deze diagnoses kreeg hebben we veel over autisme gesproken en gelezen. Het leven viel voor mij op zijn plek. In het dagelijkse leven loop ik namelijk tegen diverse zaken aan waar ik veel last van heb en hinder van ondervind. Maar doordat ik steeds beter ben gaan begrijpen wat autisme voor mij inhoudt en wat dit voor mij in de maatschappij betekent, kan ik nu bewustere keuzes maken waardoor mijn leven wat makkelijker is geworden. Ik kan nu beter de kracht uit mijn autisme halen!

Het weten van mijn autisme heeft mij veel gebracht, voornamelijk meer duidelijkheid. Nu herken ik sneller waarom ik op een bepaalde manier kan reageren, gestrest kan raken of bijvoorbeeld overprikkeld. Voorbeelden zijn:

    ♦ dat ik van ‘kleine dingen’, die voor een ander geen obstakel zijn, van slag kan raken;
    ♦ dat ik overgevoelig ben voor geluid;
    ♦ dat veranderingen maar ook onverwachte situaties lastig zijn;
    ♦ dat werkelijk álles in mijn hoofd blijft zitten;
    ♦ ik ‘onnodig’ over zaken blijf nadenken en kan gaan piekeren;
    ♦ wanneer er dingen moeten gebeuren dit ook nú moet gebeuren en niet 5 mintuten later;
    ♦ dat zaken vaak op mijn manier moeten gaan en kan dit niet, dan doe ik het liever zelf;
    ♦ ik niet van onduidelijke situaties houd;
    ♦ als ik vastloop of overprikkeld ben mij terugtrek in de communicatie;
    ♦ waarom ik niet altijd aan sociale verwachtingen kan voldoen, dit in het breedste zin van het woord.

 

Doordat ik dit nu sneller herken en manieren heb gevonden om hier beter mee om te gaan, kan ik beter mijn grenzen stellen al is dat heus niet altijd even makkelijk. Want het blijft, zonder hier een oordeel over uit te spreken, opboksen tegen de wereld van mensen zonder autisme.