Omgaan met onduidelijke situaties door middel van bewustwording.
Op mijn werk had ik eerder een vaste plek om te zitten, met de enige in het gebouw aanwezige verstelbare stoel. Toen een nieuwe collega kwam die meer uren draait dan ik, werd ‘mijn’ plek dan ook al snel in beslag genomen. Hierdoor moet ik steeds switchen van plek en elke keer kan ik mijn spullen pakken als een andere medewerker de ruimte nodig heeft. Complete onrust! Dit omdat ik van te voren niet weet wáár ik kan zitten en hoe lang ik er dan kan zitten. Mijn omgeving reageert dan: ‘je kan dan toch tegen de collega zeggen: ‘mag ik hier zitten?’, of ‘Kirsten, je kan vanmiddag wel even op mijn plek zitten als ik er niet ben’. Mensen hebben niet door dat het niet zeker weten wanneer je er dan kan zitten en niet weten voor hoelang dit is gewoonweg niet werkt.
Mijn brein staat op scherp
Onrust ervaar ik ook wanneer mijn zoontje een aantal dagen op de opvang weinig heeft geslapen en ik weet dat hij door slaapgebrek de dagen thuis zijn slaap hard nodig heeft. Als ik hem dan op bed leg en hem het eerste half uur alleen maar hoor brabbelen, begin ik te wiebelen op m’n stoel. Allerlei vragen spoken door m’n hoofd: ‘gaat hij nog wel slapen’, ‘wat als hij wakker blijft; dan wordt het een erg lange middag’, ‘Bij nog minder slaap gaat hij zich nóg vervelender voelen’, etc. etc. Ondanks dat ik weet dat ik hier totaal geen invloed op heb, staat mijn brein op scherp en kan ik mij moeilijk op andere zaken focussen. In zo’n situatie weet ik niet waar ik aan toe ben, tot ik weet dat hij slaapt óf dat ik hem uiteindelijk uit bed haal omdat hij wakker blijft. Als ik hem dan eerder uit bed haal kan ik wel prima dealen met de situatie. Dan kan ik het relativeren naar: het is wat het is.
Zo zijn er tig andere voorbeelden die ik kan beschrijven, bijvoorbeeld wanneer mijn vriend niet op het door mij verwachte tijdstip van zijn werk thuiskomt en ik het eten al klaar heb staan. Ik ben vaak helemaal van de kaart. Dit tot het moment dat hij er is, ik weet waar ik aan toe ben en daar op kan anticiperen.
De kracht zit hem in bewustwording
Eerder waren dit puur zaken van stress en gingen mijn gedachtes zo met me aan de haal dat ik alleen maar last ervoer. Sinds een tijd kan ik echter tegen mezelf zeggen: de kracht zit hem in bewustwording. Hoe kan/wil ik omgaan met de onruststokers aan gedachten?
Ik ga tegenwoordig bewuster om met de hoeveelheid prikkels die ik al dan niet toelaat. Met mijn werk kies ik er nu bijvoorbeeld vaker voor om thuis te werken. Daarnaast leg ik, en dat is misschien nog wel het belangrijkste, de ‘fout’ (dat ik meer moeite heb met chaos/onduidelijkheid dan anderen) niet meer alleen bij mezelf neer.
Wat betreft m’n zoontje heb ik vooruitgang geboekt door mezelf meer rust te geven door te oefenen op het hebben van geduld: eerst maar eens afwachten wat hij doet na zijn brabbel rondje.
Vaker een compliment aan mezelf
Het lukt heus niet elke keer, maar ik ben me er van bewust en werk er aan. In plaats van mezelf bestraffend toe te spreken, kan ik mezelf steeds vaker een compliment geven, omdat ik elk klein stapje in de goede richting als een enorme overwinning ervaar.
Jezelf de ruimte gunnen is essentieel
Als ik was blijven hangen in het idee dat ik degene ben die het altijd fout doet, had ik deze stappen niet kunnen maken. Jezelf de ruimte gunnen is absoluut essentieel in het zetten van stappen in de goede richting. Het bied niet alleen ruimte aan jezelf, maar ook aan je omgeving. Het lukt vaker minder lang te blijven hangen in de onrust en daarmee meer rust voor jou en de omgeving.
